گشته از سیلاب غم چشمان من دریا پد      من چه گویم بی تو از فردا وفرداها پدر

تکیه گاهی بودی وتنها امید و آرزو  پدر   بی تو این دنیا ندارد رنگ شادی ها

یاد ایامی که مادر داشتم                        افسری زیبنده بر سر داشتم

زندگی با او مرا افسانه بود                     روشنی بخش دلم در خانه بود

پاسدارم و هرگز نکنم پشت به میدان    گر سر برود من نروم از سر پیمان